Unexpected results
Blijf op de hoogte en volg Jaco
16 Augustus 2014 | Verenigd Koninkrijk, Glasgow
Well, that was not what I expected... Doesn't mean it wasn't all great fun though.
Afgelopen donderdag had ik het met Caitlin over mijn kansen voor het examen. Uiteindelijk zou het er echt vanaf hangen hoe goed ik mijn reel zou spelen, en de doublings in mijn strathspey waren ook niet super goed. Kantje boord dus. Uiteindelijk besloot ik om toch geen examen te doen in graad 5... Maar, wel in PDQB level 2.
Dit heeft een korte uitleg nodig. Je hebt twee soorten examens; de College Exams en de PDQB; the Pipe and Drums Qualification Board. De College Exams zijn examens van de school zelf en zijn heel goed voor het ontwikkelen van je piping skills, maar wel een heel stuk makkelijker om af te leggen. De PDQB is wereldwijd geldig en zijn ook een stuk moeilijker. PDQB level 2 staat gelijk aan College graad 4. Dat examen heb ik dus gedaan.
And I aced it. 95% goed in de theorie, en maar een paar kleine puntjes bij mijn praktijk. Drie crossing noises, een uitglijder bij mrs Lily Christie en ik moet minder stampen bij mijn marches. Ik heb het zo goed gedaan dat ik me niet afvraag of ik met hetzelfde resultaat ook graad 5 gehaald zou hebben.... Waarschijnlijk wel, maar dan lang niet zo netjes. Ik zou de reel verpest hebben, dus daar moet ik aan werken. Ik heb verbeter punten gevraagd voor PDQB level 3. Ik moet voornamelijk strakker spelen. Geen grote punten, geen fouten die ik eruit moet halen. Gewoon strak en helder spelen. En dat betekend oefenen.
En dan zit mijn doel van de reis erop! Ik heb niet het doel gehaald waar ik voor ging, maar ik ga zeker niet met lege handen naar huis. Ik heb een heel officieel diploma, en als souveniers een mooie waistcoat, chanters en een droneriet voor mijn zelfgeknutselde harmonie pipe, een nieuwe hele mooie practise chanter en wax voor mijn uilleann pipe. Verder heb ik ook nog twee boeken over doedelzakonderwerpen gekocht. Voor mij in ieder geval een geslaagde reis.
En dan het verslag van de Worlds 2014. The World Pipe Band Championships. Het was een mega gave dag, dat sowieso. Het begon vrijdag middag al, toen alleen graad 1 op ging om zich te laten kwalificeren voor de finale. Maar zaterdag was sowieso tof, met highland games, over doedelzakbands, drum major championships en heel veel winkeltjes om te kwijlen over de leuke dingen die ze verkopen. Ikzelf ben verliefd geworden op een blackwood practise chanter die in de aanbieding was. Hij was in de uitverkoop. Uiteindelijk heb ik hem kunnen kopen. Ik kreeg er een hoes met korting bij :3
De optredens waren gaaf. Ik stond steeds vooraan, omdat ik zo slim was om ren half uur van te voren bij de arena te gaan staan. Zodoende heb ik heerlijk van alles kunnen genieten, heb nog het een en ander kunnen filmen en ben zelfs nog twee keer op TV geweest. Ik heb een groet naar Barend uitgebracht, die deze ook in goede orde ontvangen heeft.
Ik heb nog een flink aantal mensen gezien. De spelende leden van de College of Piping band, Robbert , drummer van Boghall, Gavin, mijn docent van vorig jaar, speelde weer bij Scottish Power, en verder nog gepraat met wat random nieuwe mensen. Ik heb ook een Franse band gezien die ook hoog in de prijzen kwam. Welke tune speelden ze toen ze weg gingen? La Boum natuurlijk, compleet met draaien.
Het enige jammere aan de dag zelf was de uitslag. Het hele spektakel om de prijsuitreiking heen was wel geweldig om te zien. Honderden spelers marcheren langs je heen. Ik heb heen paar hele leuke en schattige foto's gemaakt van (little drummer boy, anyone?). Iedereen was ook erg enthousiast bij de prijsuitreiking. Alleen, toen kwam graad 1.
Field Marchall Montgomery. Again.
Geen Scottish Power als kampioen. Zelfs niet tweede of derde, maar zesde. Nog net een prijs, maar eigenlijk ook meer een troostprijs. Wat een teleurstelling. Ik denk dat meer mensen en bands dat zo vonden. In plaats van dat de bands netjes van het veld marcheerde maakte iedereen maar dat ze weg kwamen, en niet door de hoofduitgang maar door hekken opzij te duwen. Complete chaos. De sfeer was helemaal weg.
Niet veel later stond ik alleen op de Glasgow Green. In de verte zag je nog wat mensen spelen en praten, maar de meeste waren binnen een half uur alweer vertrokken. Ik vond het jammer dat ik een paar mensen niet meer gezien heb om afscheid van te nemen, maar behalve dat was ik niet echt teleurgesteld. Ik heb mijn best gedaan deze week, en ik heb dingen beleefd, meegemaakt, gekocht en behaald, en bovenal de tijd van mijn leven gehad. Wat mij betreft, volgend jaar weer!
Cheers mates! Morgen kom ik weer thuis. Ik zie jullie snel :3
Jaco
Afgelopen donderdag had ik het met Caitlin over mijn kansen voor het examen. Uiteindelijk zou het er echt vanaf hangen hoe goed ik mijn reel zou spelen, en de doublings in mijn strathspey waren ook niet super goed. Kantje boord dus. Uiteindelijk besloot ik om toch geen examen te doen in graad 5... Maar, wel in PDQB level 2.
Dit heeft een korte uitleg nodig. Je hebt twee soorten examens; de College Exams en de PDQB; the Pipe and Drums Qualification Board. De College Exams zijn examens van de school zelf en zijn heel goed voor het ontwikkelen van je piping skills, maar wel een heel stuk makkelijker om af te leggen. De PDQB is wereldwijd geldig en zijn ook een stuk moeilijker. PDQB level 2 staat gelijk aan College graad 4. Dat examen heb ik dus gedaan.
And I aced it. 95% goed in de theorie, en maar een paar kleine puntjes bij mijn praktijk. Drie crossing noises, een uitglijder bij mrs Lily Christie en ik moet minder stampen bij mijn marches. Ik heb het zo goed gedaan dat ik me niet afvraag of ik met hetzelfde resultaat ook graad 5 gehaald zou hebben.... Waarschijnlijk wel, maar dan lang niet zo netjes. Ik zou de reel verpest hebben, dus daar moet ik aan werken. Ik heb verbeter punten gevraagd voor PDQB level 3. Ik moet voornamelijk strakker spelen. Geen grote punten, geen fouten die ik eruit moet halen. Gewoon strak en helder spelen. En dat betekend oefenen.
En dan zit mijn doel van de reis erop! Ik heb niet het doel gehaald waar ik voor ging, maar ik ga zeker niet met lege handen naar huis. Ik heb een heel officieel diploma, en als souveniers een mooie waistcoat, chanters en een droneriet voor mijn zelfgeknutselde harmonie pipe, een nieuwe hele mooie practise chanter en wax voor mijn uilleann pipe. Verder heb ik ook nog twee boeken over doedelzakonderwerpen gekocht. Voor mij in ieder geval een geslaagde reis.
En dan het verslag van de Worlds 2014. The World Pipe Band Championships. Het was een mega gave dag, dat sowieso. Het begon vrijdag middag al, toen alleen graad 1 op ging om zich te laten kwalificeren voor de finale. Maar zaterdag was sowieso tof, met highland games, over doedelzakbands, drum major championships en heel veel winkeltjes om te kwijlen over de leuke dingen die ze verkopen. Ikzelf ben verliefd geworden op een blackwood practise chanter die in de aanbieding was. Hij was in de uitverkoop. Uiteindelijk heb ik hem kunnen kopen. Ik kreeg er een hoes met korting bij :3
De optredens waren gaaf. Ik stond steeds vooraan, omdat ik zo slim was om ren half uur van te voren bij de arena te gaan staan. Zodoende heb ik heerlijk van alles kunnen genieten, heb nog het een en ander kunnen filmen en ben zelfs nog twee keer op TV geweest. Ik heb een groet naar Barend uitgebracht, die deze ook in goede orde ontvangen heeft.
Ik heb nog een flink aantal mensen gezien. De spelende leden van de College of Piping band, Robbert , drummer van Boghall, Gavin, mijn docent van vorig jaar, speelde weer bij Scottish Power, en verder nog gepraat met wat random nieuwe mensen. Ik heb ook een Franse band gezien die ook hoog in de prijzen kwam. Welke tune speelden ze toen ze weg gingen? La Boum natuurlijk, compleet met draaien.
Het enige jammere aan de dag zelf was de uitslag. Het hele spektakel om de prijsuitreiking heen was wel geweldig om te zien. Honderden spelers marcheren langs je heen. Ik heb heen paar hele leuke en schattige foto's gemaakt van (little drummer boy, anyone?). Iedereen was ook erg enthousiast bij de prijsuitreiking. Alleen, toen kwam graad 1.
Field Marchall Montgomery. Again.
Geen Scottish Power als kampioen. Zelfs niet tweede of derde, maar zesde. Nog net een prijs, maar eigenlijk ook meer een troostprijs. Wat een teleurstelling. Ik denk dat meer mensen en bands dat zo vonden. In plaats van dat de bands netjes van het veld marcheerde maakte iedereen maar dat ze weg kwamen, en niet door de hoofduitgang maar door hekken opzij te duwen. Complete chaos. De sfeer was helemaal weg.
Niet veel later stond ik alleen op de Glasgow Green. In de verte zag je nog wat mensen spelen en praten, maar de meeste waren binnen een half uur alweer vertrokken. Ik vond het jammer dat ik een paar mensen niet meer gezien heb om afscheid van te nemen, maar behalve dat was ik niet echt teleurgesteld. Ik heb mijn best gedaan deze week, en ik heb dingen beleefd, meegemaakt, gekocht en behaald, en bovenal de tijd van mijn leven gehad. Wat mij betreft, volgend jaar weer!
Cheers mates! Morgen kom ik weer thuis. Ik zie jullie snel :3
Jaco
-
18 Augustus 2014 - 14:27
Nynke:
Inderdaad prima resultaat, en je weet precies wat je kunt doen om toch je vijfde graad te halen volgende keer. En unieke sfeer natuurlijk op zo'n competitie. Ben eigenlijk wel heel benieuwd naar je filmpjes en foto's!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
