En het barst los hoor!

Cheers mates!

Voordat ik begin;

- Ja, ik ben in orde. Ik heb zelf niets van de bomaanslag gemerkt. Heb alleen wat politie zien rijden, en dat was het ook wel.
- Het toetsenbord is hier een beetje anders, dus vergeef me als er een paar i s missen.

Nu, waar ik de vorige keer gebleven was;

We kwamen wonder boven wonder ongedeerd aan bij het hotel. Ik zeg het er gelijk bij, ik weet niet of dit een hotel, hostel of motel is. Ik weet zowiezo het verschil niet tussen die drie. Als het puntje bij paaltje komt is het gewoon een mooi blok beton met kamers, en wij slapen met zijn zessen in een kamer met stapelbedden. Het is wat dat betreft niks speciaals, maar het is redelijk schoon, en ze hebben een gezellige recreatie ruimte. De stads wandeling voor die dag verviel omdat we te weinig tijd hadden. We konden dus even relaxen op onze kamer. We kijken uit op de straat. Het is zonde dat ik geen fotos kan posten, want het is echt wat om te zien. Niet dat het zo mooi is, maar het is echt een smal straatje waar van alles en nog wat gebeurt. Er lagen ook geen dekens op ons bed. Sjoerd liet me schrikken door te zeggen dat we die zelf mee hadden moeten nemen, maar het was toch warm zat, en niemand vond een deken echt nodig( ze lagen overgins gewoon bovenop de kast. Blijkt dat goed in de kast kijken niet altijd zin heeft).

Daarna maakten we een korte wandeling door de stad om ook wat te pinnen. De stad zelf heeft heel veel te bieden n ik zag ook heel veel leuke kraampjes waar ik later vast wel wat souveniers ga kopen, Ik heb het echt naar mijn zijn in de stad, De mensen verstaan je goed genoeg om een beetje mee te praten over Nederlandö en je kunt er gewoon plezier hebben! Savonds zijn we uit eten geweest in een mooi klein turks restaurantö waar wij de boven verdieping kregen, Het begon te regenenö dus we hadden geluk dat we de warme, sfeervalle en ietwat klamme zolder kregen, Het eten is echt geweldig! Turks brood is in principe een grote opgeblazen korst. De salades en sauzen die je erop kunt doen zijn heerlijk, maar ook heel pittig! Veel water drinken is aan te raden! Maar dat is natuurlijk weer duur voor toersitenö want water uit de kraan kunnen wij niet drinken, Jaö zo verdienen ze wel aan ons, Tijdens het eten zat ik tegenover een heel eigenaardig schilderij. In zon restaurant mag natuurlijk wel wat moois hangenö en ik vond het schilderij ook heel erg mooi om naar te kijken. Ik weet alleen niet of het toepasselijk is om een schilderij waarop vijf mooie dames met inkijkö drie topless en acht naakte vrouwen op zijn afgebeeld in de eetzaal te hangen. Gelukkig hielp de pittige saus om mijn aandacht snel te vestigen op de fles water naast me. Tijdens het eten hadden we de grootste lol! We hadden het over cabaretiers, en haalden al onze favoriete stukjes op! We hadden het niet meer! De turkse hoofdschotel was niet veel speciaals. Het was lekker klaargemaakt, maar je zag aan het vlees dat het uit de diepvries kwam.

Toen kwam het toetje.

Lekkere ietwat geroosterde, doch koude rijstenpap. Het was wit. Het was slijmerig. En het was klonterig. Bart vond het het beste te vergelijken met koeie kwijl, terwijl Chris het met een ander soort lichaams spul wist te vergelijken. Bedankt Chris. Weg eetlust. Het was wel lekker, maar het zal niet mijn favoriet worden. Na het eten zijn sommigen nog de stad in gegaan. Ikzelf ben gelijk naar het hotel gegaan om het internet uit te proberen, en om wat uit te rusten. Ik heb toen nog een geweldig partijtje schaak gespeeld met Peter, en het was een hele spannende wedstrijd! Ik had het voordeel qua bereik, maar hij had een voorsprong in pionen, en bij het endgame was dat mijn ondergang. Hopelijk krijg ik later nog de kans om revange te nemen. Savonds in bed praatte de heren nog even wat na over de dag, en heel even hadden we het nog over de meisjes die we thuis hadden achtergelaten. Blijkbaar heeft iedereen toch ook een zachte kant. Als dokter Phil bij ons had gelegen, was het helemaal perfect geweest. Diep in de nacht merkten we ook dat onze stad terecht de meest luidruchtigste stad was in de wereld. Constant het geluid van toeterende taxis of vuilniswagens die de boel moesten opruimen. Gelukkig waren we te moe om ons er echt aan te storen.

Dag 2

Na ons te wassen en te ontbijten (ander soort turks brood met geitenkaas, heel lekker!) maakten we ons klaar om te vertrekken. Alleen, het weer had andere plannen,. De regen viel met bakken uit de hemel! Mijn leraar en lerares zijn toen wat paraplus voor ons gaan halen, zo erg was de regen! Ik ben er nog steeds heilig van overtuigd dat mijn oefenen op de practice chanter er helemaal niks mee te maken had, ook al werd het erger toen ik het ding oppakte! Uiteindelijk zijn we toen met paraplus door de stad gelopen. Nu even over Istanbul, het zit echt vol met straat verkopers, met de regen verkochten ze nu voornamelijk paraplus. Nu zou je zeggen dat ze je met rust zouden laten als je er al een had. Nee hoor, niks van waar. Mines better! Mines Better! schreeuwen ze tegen je. Echt vreselijk!

De presentatie over de Sultanahmed Calii van mij en Sjoerd ging lekker, dus die punten hebben we dan ook weer binnen. We hebben die middag een heleboel verschillende gebouwen bezocht, allemaal even oud en indruk wekkend. Ik kan er wel over vertellen, maar zonder fotos zijn het lege woorden. Ik vertel het thuis allemaal wel als ik de fotos binnen heb. Wat wel de moeite waard is zijn de restaurantjes waar we zijn gaan lunchen! We mochten allemaal zelf onze weg gaan voor de lunch, en met onze groep hebben we een heel mooi klein restaurantje uitgezocht, helemaal in turkse stijl. Geen stoelen, maar kussens die tegen muren zijn opgestapeld, en lage bijzet tafeltjes met turkse kleedjes erover waar je het eten op kan zetten. In plaats van een raam zat er gewoon een gat in de muur met een paar planken ervoor. In principe zat je gewoon op een soort balkon. En daar zaten we dan, thee te drinken en de waterpijp te roken en we voelden ons als koningen! Het eten was vullend, en de waterpijp was heerlijk! En gezonder dan sigaren en sigratten! Een ideetje voor pa en annemiek misschien?

Ondertussen ging de bui van kwaad naar erger, en na ons bezoek aan een oude kathedraal was Bart, die zijn plu kwijt was, helemaal doorweekt. Geen nood, onze leraar beloofde ons naar een museum te loodsen waar we binnen konden lopen en rusten. Maar daar moesten we wel komen natuurlijk. Die gast heeft drie keer de weg gevraagt en nog zijn we twee keer verkeerd gelopen! Uiteindelijk bleek dat we er straal voorbij gelopen waren en dat de helft van onze wandeltocht helemaal niet nodig was! Bart werd uiteindelijk naar het hotel gestuurd. Zonder nieuwe kleren zou hij echt kou vatten. Zelf ben ik na het museum nog even op de bazaar gaan rondkijken met wat klasgenoten, en toen naar het hotel gegaan voor wat drogere kleding. En nu zit ik hier, te wachten tot de bui minder wordt en we met andere mensen een leuk restaurantje kunnen opzoeken voor het avondeten.

Mensen, ondanks de regen heb ik het hier heerlijk naar mijn zin! Groetjes, en tot snel!

Cheers!

J