Summerschool's end

Friday evening. Ik zit in de lounge van het Belhaven hotel met zachte muziek in mijn oren en een glas whisky bij de hand. I'm a happy man.

Dit is het einde van het College of Piping summer school.
Ik heb nu twee weken lang les gehad. Ik ben nog niet klaar met Schotland; morgen beginnen de Worlds, en maandag ga ik nog een dagje de typische tourist uithangen in Edinburgh. Maar de lessen zitten erop. Dus wat heb ik er nu uiteindelijk uitgehaald?

- Ik heb er van alles bijgeleerd over het verstelen van je rieten en het tunen van je pipes.
- Ik heb geleerd hoe je een hornpipe, strathspey en piobaireachd moet spelen
- Ik heb geleerd wat je in een competitie aan tunes moet spelen en hoe je deze sets kunt samenstellen
- Veel muziektheorie bijgeleerd
- En mischien nog wel het belangrijkste; ik heb ervaring opgedaan, veel ervaring.

Mijn doel was om beter te worden, om echt te leren hoe je doedelzak moet spelen. En ik ben zeer zeker beter geworden. Mijn leraren en een certificaat bevestigen dit. Bovenal; ik merk het als ik zelf speel!

Het laatste examen heb ik, jammer genoeg, niet gehaald. Jammer, maar helaas. De tunes zaten er redlijk goed in, en ik speelde de tunes zo goed dat Caitlin ervan overtuigd was dat het examen geen probleem zou zijn. Maar ik werd nerveus, kreeg een andere examinator als gepland, en zette de tunes te snel in. Bij de reel liep ik vast en moest ik een phrase opnieuw beginnen om terug te komen en de hornpipe was rommelig.

Had dit beter gekunt? Jazeker.

Maar dat was niet het geval, en als ik een competitie speel en het gaat daar fout kan ik ook niet zeggen;" thuis gaat het beter". Het is een moment opname, en op dat moment moet de stof er zo goed inzitten dat je die blindelings kunt spelen.

En dat brengt me bij het volgende; hoe nu verder? Dit heb ik letterlijk aan Willy gevraagd. We heben uitgebreid doorgesproken wat ik kan en moet doen als ik beter wil kunnen spelen. Ditnzijn de punten waar ik dit jaar aan ga werken.

- De moeilijkere verfraaingen; torloath, birl, etc moeten veel beter.
- Andere birl aanleren. Strike is te langzaam bij de snellere tunes. Z is sneller.
-Timing. Minder gepunt spelen bij 6/8, gepunter bij 2/4 en hornpipe.
- Veel meer tunes leren. Elke week twee tunes pakken die voor een MSR of H&J geschikt zijn. Dat betekent dus; elke dag de practice chanter erbij pakken! (sorry zusjes!)
- Verdiepen in piobareachd. Its not that bad really!
- En het voonaamste; splen onder stress/druk. Dat word dus de straat op en misschien solo competities spelen!

Heel veel hiervan kan ik zelf thuis doen, maar ik moet wel hier en daar lessen volgen om sturing en leiding te krijgen. Ik denk dat ik vaker tripjes naar Schotland ga maken of in ieder geval onlinelessen ga volgen. Dit is de beste optie als ik niet in een competitieband wil spelen. Ik hoor mams al denken; "Jaco, gaat dit niet ten koste van je studie?"

Nee mam, niet meer dan gebruikelijk.

Ik ben gisteren nog naar de Pipes of Peace geweest, een concert met de 78' Highlanders uit Toronto, de New York Metro uit de VS, en Scottish power uit Schotland (duh). Man wat waren ze goed! Beste stukjes waren toch van Scottish Power, met hun Piobrach, Queen Elisabeth II salute en de showtune Back on Track! Was friggin awesome!

Er is verder nog wel meer gebeurd, en die verhalen komen nog wel, maar ik wil even stil staan bij een hele speciale gebeurtenis;

Erik Jan van de Berg, een van mijn beste vrienden, heeft zijn vriendin Marloes ten huwelijk gevraagt! Naturlijk zei ze "ja"! Ik vind dit nieuws zo geweldig dat ik het hier toch even wilde vermelden!

So here's a toast, from a happy man in Scotland, to you, Erik and Marloes, and to al my friends back home! Cheers!